Dynamiek in relaties
In een monogame relatie is er eigenlijk altijd de dynamiek van jij en de ander. De energie van liefde en seks is dus (normaal gesproken) tussen twee mensen. Gaat een van de partners vreemd dan verandert ook de dynamiek. De persoon die ontrouw is moet bijvoorbeeld liegen en kan niet meer geheel zichzelf zijn. De partner kan vermoedens hebben, gaat de ander controleren en kan dus ook niet zichzelf zijn. Het resultaat is dat de relatie niet meer zuiver is. Dit is een voorbeeld hoe krachtig dynamiek kan zijn binnen een relatie.
Nog een vorm van dynamiek is die van het kleine kind en de papa. Veel vaders kennen het wel. Mama is even van huis en het kind vraagt alleen maar om zijn/haar mama. Het kind kan mama duidelijk niet loslaten en de papa is daar de dupe van. De papa kan daardoor enorm de afwijzing voelen wat niet betekent dat het kind minder van papa houdt dan van mama. Het kind is nog wel met al zijn aandacht bij mama en kan daardoor niet de aandacht aan papa geven. Het gevolg is dan vaak dat papa het even niet meer weet en chagrijnig of boos wordt op het kind.
Aan de andere kant kan diezelfde papa thuis komen van werk en nog enorm bezig zijn met zijn werk. Papa komt thuis en het kind stort zich op papa. Het kindje wil alle aandacht maar papa zit nog in de dynamiek van zijn werk. Ook hij kan niet loslaten en dat maakt dat er een afstand ontstaat tussen het kind en papa. Dit met gevolg dat het kindje gaat stampvoeten en zich ongelukkig voelt.
De vrije relatie
Dan de non monogame, open of poly relatie. Eigenlijk kan ook in deze relaties deze dynamiek alles bepalend zijn voor het slagen van de relatie.
Stel dat, in dit geval de dame een ontmoeting heeft of ze ontmoet iemand vaker, dan is zij natuurlijk in het moment van samenzijn volledig in aandacht naar haar date of de andere partner. Als je zo’n relatie hebt dan wil je elkaar ook die ruimte geven namelijk. Soms is dat al moeilijk genoeg en zeker als je aan het begin staat van het open breken van je relatie.
Komt de vrouw na het fijne samenzijn dan thuis dan is het ook belangrijk dat zij weer volledig de aandacht heeft voor haar eigen partner. Ze mag dan eerst even 100% terug naar zichzelf om weer in focus te komen. Het kan namelijk best lastig zijn voor de ander als die voelt dat de partner in dynamiek en met de aandacht nog bij die date is. Dat kan dus ook betekenen dat ze even een dagje voor haarzelf nodig heeft om even na te genieten maar ook om weer de focus op haarzelf te richten zodat ze de volgende dag weer helemaal in focus is naar haar eigen partner.
Het is soms al lastig genoeg om haar te laten gaan en als ze dan ook nog eens in jouw bijzijn volledig of deels opgaat in de dynamiek van de date dan kan dat tussen jullie ik komen te staan. Stel dat de date nog even een paar lieve appjes stuurt terwijl zij naast je zit en zij gaat daarin mee door hem te beantwoorden dan is dat een dynamiek die voor onrust kan zorgen. Zeker als de partner het al moeilijk heeft met het loslaten van zijn eigen partner. De partner die alleen achterbleef kan ook het verlangen hebben haar zo snel mogelijk weer te willen zien na de date maar dan zal hij mogen accepteren dat zij nog niet volledig los is gekomen van haar date. Verlangens mogen dus op elkaar afgestemd worden zodat dit voor beide goed voelt. Een compromis zou kunnen zijn dat ze na de date even in contact is met haar partner maar daarna ook echt de ruimte krijgt om weer tot zichzelf te komen.
Terug gaan naar die 100% jezelf zijn
Hij mag dan gaan vertrouwen op haar dat zij in zijn bijzijn er helemaal voor hem is. En daar heeft hij haar ook voor nodig. Zij mag leren loslaten. Zij mag genieten van de tijd met de ander, zij mag ook nagenieten maar de dynamiek mag niet tussen haar en haar partner komen. Ook daar mag zij haar best voor doen. Dit bovenstaande verhaal werkt natuurlijk altijd twee kanten op.Als
Een vrije relatie hebben is gewoon hard werken (eigenlijk iedere relatie) en bij deze relaties staat communicatie en openheid op de eerste plaats. Naast openheid is kwetsbaar zijn naar elkaar ook essentieel. Je mag bang zijn of angst voelen, je mag dit delen, je mag er over praten en je mag zelfs huilen. De kunst is daarin wel dat jouw angst je niet gaat beheersen want ook dat is weer een dynamiek die beperkend kan werken voor de ander.
Dat betekent dat afspraken maken met elkaar enorm belangrijk is. Ook moet er de ruimte zijn en het zelfvertrouwen om liefdevol je grenzen aan te geven als die aangeraakt worden. Wat een mooie afspraak daarin kan zijn is dat de persoon die tegen een grens aan loopt altijd leidend is. Dat betekent niet dat de ander altijd maar mee moet gaan in de grenzen en zich aan moet passen. Wel mag er verwacht worden dat er rekening wordt gehouden met de grens van de ander als je kiest om met hem/haar in relatie te zijn. Zeker als je er voor kiest dat het de primaire relatie is waarbij je allebei de intentie hebt om samen oud te worden.
Het is en blijft een spel tussen twee (of meer) mensen waarbij het hart, de liefde, het ego, onzekerheid en angst allemaal onderdeel kunnen zijn van het spel. Een spel heeft levels. Je kan van het ene naar het andere level als je een level doorlopen hebt. Speel je dit spel samen dan zal je ook ieder level samen moeten spelen. Zeker als je als doel hebt om samen het spel “uit” te spelen. Haal je een level niet door omstandigheden dan ga je samen weer terug naar het begin van het level. Je pakt het weer op met de lessen die je hebt geleerd om samen sterker te worden om uiteindelijk samen het level te “overwinnen”…… Wat kan spelen dan mooi en leerzaam zijn.